Skała

opowiadanie gwarowe

Skała

Kie tak straśnie słonecko przypiekało,ze jaz w gębie zaskło,a my sły do lasu
jaz na Wiyrk Symoskowej,przybocyło sie mi niegdysiejse opowiadanie.
Pasterzowi, kie pos owiecki kańsi we francuskiej dziedzinie straśnie sie fciało pić.
Stanon pod drzewem,co krapke miało cienia.Wtej uwidzioł jakiegosi cłeka nieznajomego ftory pokozoł mu palcem skałe straśnie wielkom i pedzioł mu dźwignij jom a bedzies piył. Pasterzowi sie widziało ze nie do rady dźwignąć telego cięzoru,ale nieznajomy powtórzył mu jesce roz dźwignij...
Kie jom ino krapke przesunon,trysnyna woda i pasterz co mioł na imie Gaspard,okrzesiył sie wartko a kie zagasiył pragnienie fcioł temu cłekowi podziękować, ale ten kańsi sie podzioł...Polecioł wartko do wsi, coby o tym opedzieć znajomym i przyśli ś nim obejrzeć to źródełko...
Wielko skała była odsunięto ino krapke, totyz fcieli jom jesce dalej odsunąć coby był lepsy dostęp do wody.Mogłyby i owiecki ś niej skorzystać. Dopiero ośmiu chłopów dało rade tej skale...Wtej dopiero Gaspard poznoł ze nieznajomym, był Święty Józef.
Uświadomiył sobie ze to był cud, ze doł rade telej skale i ze wytrysła spod niej woda.
Od tamtej pory przybywajom do tego miejsca chorzy i wielu zostaje uzdrowionyk.
Trza ino, być posłusnym Panu Bogu i pić ze źródła zycio,a skałe abo jak fto woli grzychy,pomoze odsunąć Święty Józef...Haj.

autor

skorusa

Napisany: 2021-06-30 Dodano: 2021-06-30 20:41:08

Ten wiersz przeczytano 1126 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie