Skarby w muszlach CZASU…

wiersz ten płynie jak muzyka - piękna poezja
delikatnym dźwiękiem dla mych uszu...

Niepokój i nuta nadzieji....wspomnienia i pragnienia
...tańczą na zółtej plaży, o brzasku poranka...tchnąc
jakimś smutkiem.... bo "jedynie myśli jakby święte,
w oczach z szafiru są zamknięte…"

Wspomnienia to skarbiec naszych serc i warto do nich
wracac,zwlaszcza do tych co odganiaja smutek.

Pięknie, wyraziście , szafirowo płyną wspomnienia w
tak piękne strofy ujęte,,,

Wspomnienia urokliwych chwil przechowujesz w swoim
serduszku, masz racje ,to sa twoje skarby .

Chronisz tajemnice mezczyzny, jak skarb najcenniejszy
- z konca lata. Jakie to romantyczne uczucie... Wiersz
cudny. I choc zostaja wspomnienia, do których sie
teskni, co boli... mysle, ze warto bylo.

Tonę w księżycu z nadziejami że wciąż kochasz
mnie..... Czas natomiast płynie nurtem naszych
wspomnień i tylko sosna nad brzegiem morza zna naszą
tajemnicę........

skarbem życia są wspomnienia te które nas cieszą i te
przez które umieram... a tęcza powraca kolorem serca
przeplata uśmiech na twarz wraca :)

pieknie ubrałas w śłowa swoje mysli,naprawdę świetnie
się czyta takie wyznanie z takim rytmem...czy skarbem
sa wspomnienia..?jeśli uda isię zapomniec ,ból, kiedy
niezrozumienie i żal dadzą sercu odpocząc,wtedy tak
...

najważniejszym skarbem są wspomnienia...ale tylko te
piękne które przynoszą ukojenie sercu a nie smutek.