Skarmiać samotne myśli

Noc niebo z zaakcentowanym silnym sierpem księżyca,
prowokującym do rozmyślań
Noc moja była długa, wiele czasu spędziłem z otwartymi oczyma,
brakowało mi samotnej kromki chleba,
by jego okruszkami skarmiać samotne myśli,
których natłok wypełniał mi serce
Nie znalazłem w nocy samotnego kącika wypełnionego jasnymi barwami,
przed oczyma przewijały się szare wstęgi w chaotycznych wygibasach.
Rad jestem że już odszedłem z nocy
- mimo,że ona nadal za oknem
- uciekam myślą w dzień, który nie wiem jak go zapełnię,
by nie ciążyły na mnie i nie tańczyły szare wstęgi
Kąpiel w natrysku zmyje ze mnie szarość,
na wędrówkę sobotniego dnia zabiorę z sobą kromkę chleba
- wypełnię nią kieszeń jako ,,dobro"
Otwarte okno, za nim czarna ściana, nie wchodzę w nią,
poczekam na brzask, z nadzieją na uśmiech i pogodne czoło.
Samotne noce w których nie znajduję się nawet cząstki
by uchwycić się promienia w którym umieszczone są barwne marzenia i pragnienia ,
są tymi z którymi nie pragnę wchodzić w przyjaźń
Przesyłam pozdrowienia - witaj dniu- witamy dzień


Bolesław Zaja - slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2023-07-30 Dodano: 2023-07-30 08:23:06

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie