skrzypek z Floriańskiej

rude kędziory oczu dotykały
w rzęsach przekornie chciały usiąść trochę
a mały skrzypek, pieścił interwały
wieczór zaś pachniał zielonym Amorem

włosy spadały na chudziutką szyję
rosnącą gamą do wierzchołków roty
kiedy spod smyczka niedorosłym hymnem
wzbił letnim kurzem, tych spod końskich kopyt

mały artysta, jeszcze nie Vivaldi
rozrywał ciszę raz po raz z fantazją
a kiedy skończył, biły mu oklaski
tańczyły pary, uśmiechało miasto

bo tu inaczej, żyje się etiudą
może balladą, jeśli ktoś zażyczy
pamiętam oczy, pod kędziorów smugą
lecz na nich temat milczy dzisiaj księżyc

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-07-25 Dodano: 2006-07-26 00:10:07

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie