Ślepy los
Gdy los człowieka jest ślepy i
zmierza w nieznanym kierunku
gdzie znajdzie przeznaczenie
idąc przez życie, jak po sznurku?
Strapiony wtedy się staje
w duszy rozpacz i mrok
po drodze zgubił nadzieję
nie widzi nic, tylko noc.
Czas jakby w miejscu stanął
pozostawiony, przemierza sam
pyta się, gdzie jest mój anioł
który przy boku moim trwał.
Nie ma teraz nikogo
przybity, wędruje do przodu
kiedyś miał przyjaciół
dziś chce się pożalić,
lecz nie ma już komu.
autor
Ola
Dodano: 2013-11-29 01:40:03
Ten wiersz przeczytano 2068 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
Olu miła ,jestem z Tobą w wierszu ,pozdrawiam
serdecznie
Dziękuję Małgosiu. Pozdrawiam serdecznie
Oleńko ale mi się wkradło (dwa) w pozdrawiam może po
to abyś się uśmiechnęła
Bardzo smutny ten ślepy los,zapraszam do siebie na
herbatkę i będziemy obie ciągły się za uszy i
wyciągniemy się z dołka :))). Pozdraw2iam
cieplutko.Wiersz super
Smutny obraz Olu, ale nie zapomnij, anioły są wierne,
trzeba tylko dać im szansę..
Pozdrawiam ciepło..
Wiem Kochana lucuś. Pozdrawiam serdecznie.
Olu! Na Beju można się wyżalić, pomarzyć... a i rady w
komentarzach dobre, więc z "dolka" wyjdziesz:) Tego Ci
życzę i humor posyłam:)))
Myślę, że każdy z Nas ma tak zwanego - doła.
Pozdrawiam Emilio.
Olu smutno się zrobiło i ja mam czasami takie dni
gdzie myślę podobnie :)miłego popołudnia
Pozdrawiam Madziu. Miłego dnia Tereso.
Miłego dnia amnezjo. Dziękuję za miły komentarz.
Przyjaciele są, ale nie zawsze. Pozdrawiam
Dziękuję. Pozdrawiam jozalko:):)
Smutno - bardzo. Uśmiech proszę:) i wylewaj żale
choćby i do mnie - odwzajemnię się:)
ślepy los jest jak pusty trzos
nic nie daje a zabiera
czekamy na łut szczęścia i lepszy los
bardzo dobry wiersz
cieplutko pozdrawiam
Ale smutno.Nawet pożalić się nie ma komu.Oluś- buziaki
duuuuże.