Słońce w deszczu

Słońce w deszczu

Wiązka promieni rozbłysła.
Twarz masz, co wzruszenie nosi.
Moja Miłości w przestrzeni.
W sercu dotknąć, gwiazdy promienieją.

Tyle czasu w sekundach,
co we mnie zmarszczką bolesną.
Tęsknotą zrywasz mnie w nocy.
Dusza pogłos znajomy słyszy.

W świecie ducha, jaskółka radośnie krąży.
Śpiewa psalm, błękit skrzydłami przecina.
Bo pragnie w cieple uroków się ogrzać.
Zatracić się w Tobie, przerastając siebie.

Zieleni mi nie brakuje i kwitną kwiaty nadziei.
Ludzi uśmiechem witam, przytulam wizje gorące.
Ale ciągle czekam na Ciebie, odnaleziony cudem.
Milczenie mi odpowiada, a życie pustym oddechem.

Nie boję się miejsc zaklętych ,ani odmiennych światów.
Tam gdzie wilki wyją, a Anioły skrzydła i ręce składają.
Deszczem spłyniesz i słońcem oświetlisz czule.
Znajome burzany.
Wierzę!

że przyjdziesz szybko,
bo serce za mocno się skarży.

13.06.2008 r. HALUSIA

autor

HALUSIA

Dodano: 2008-06-13 12:07:13

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie