Śmierć

Błądzę nocą przez las życia
Dziwne dźwięki słyszę w koło
Strach pustka mrok
Ile bym dał by znów był dzień

Znów potknąłem się o gałąź
Upadłem w dół w otchłań piekieł
Lecę wciąż niżej do czeluści bram
Straciłem przytomność wykończony życiem

Śnił mi się świat
Pełen życia
Pełen radości
Pełen szczęścia

W tym świecie ja
Znów uśmiechnięty
Znów radosny
Znów żywy

Pełen nienawiści do samego siebie
Pełen wstydu za samego siebie
Pełen sprzeczności
Żyję, lecz pragnę zniknąć

Uciekam wciąż i bez końca
W otchłań własnego świata
Izoluję się na własne życzenie
Skulony w kącie siedzę

Płaczę
Rozpaczam
Żądam
Konam

Uciekam
Zamykam się
Błądzę
Upadam

Upadam by znów powstać
Powstaję by znów upaść
A upadek za każdym razem silniejszy
Błędne koło mego życia

Odtrącam wyciągnięte ręce innych
I ten przeraźliwy lęk
Lęk przed ta druga osobą
Tak bardzo pragnę szczęścia i równowagi

Nieżywy
Zimny
Mroczny
Smutny

Tchórz
Robak
Padlina
Śmierć

Duszę mą już dawno zakopałem
W grobie mroku na dnie nicości
Niczym Samotny Anioł Mroku – błądzę
Pośród ludzi tak bardzo mi obcych

Słońca blask przeraża mnie
Ciemna noc mym dniem jest
Pełen sprzeczności – żyć pragnę
Zarazem śmierci pożądam niczym erotycznej ekstazy

Niewidzialny
Niedostrzeżony
Dziwny
Inny

Egoista
Zapomniany
Zakłamany
Opuszczony

Na własne życzenie
Wyizolowany od radości życia
Sens życia zagubiony
Gdzieś dawno w mroczni mej

Skulony siedzę w kącie pokoju
Zawieszony między jawą i snem
Przeraźliwie samotny
W tłumie ludzi nie rozumiejących mnie

Cisza
Ulga
Spokój
Śmierć

autor

Mroczny_Anioł

Dodano: 2005-09-28 02:17:13

Ten wiersz przeczytano 1197 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie