Smutek
Prawdziwej milosci niegdy nie doznam,
samotnosc mi towazyszy.
Pozostaje tylko mazyc, ze kiedys ja
poznam.
Serce me smutkiem przepelnione.
Tchurzem jestem gdyz nie znam odwagi,
w zyciu brakuje mi powagi.
Przezylem nie jedno, bol i zwiazane
z nim cierpienie.
Dziwne fatum jest nade mna, a swiat
wokol mnie jest jak wiezienie
autor
Mandragora[666]
Dodano: 2007-01-31 13:40:54
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.