Smutek

Nie wiele w życiu miałam pięknych dni,
dzieciństwo smutku, upokorzenia, łez.
Mimo, że mnie kochałaś-raniłaś.
Ty też Tato.

Były chwile - nie chciałam życ...
Zniknąc, byc wolna jak ptak,
nie myślec o jutrze, byc jak ten wiatr...
Wiatr który każdy czuje, lecz nie widzi.

Teraz jestem inna i mam inny świat.
Zmieniłas się Ty , znieniłam się Ja.
Ty też tato jesteś już inny.
Były złe dni, lecz zwyciezylismy.

Miłośc wygrała, nałóg zniknął.
Mimo,że bolało- kocham i wybaczam.
Nauczyliscie mnie: Wytrwaj i żyj.

DLA M i T

autor

Wenus1985

Napisany: 2008-10-01 Dodano: 2008-10-02 00:01:56

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie