Smutek i nadzieja
Dla wszystkich smutnych...
Widzę postać...
...skuloną, płaczącą...
Wyglada na opuszczoną...
...pragnącą bliskości...
A wokół twarze...
...piękne, roześmiane...
A ona sama...a raczej on...
... smutek...
...który spogląda w drugą stronę...
Patrzy na tłum dusz- lgnący do pieknej
pani...
... a ona...
Gdy się uśmiecha...
...kwiaty rozkwitają...
Gdy na kogoś spojrzy...
...smutki odpływają...
Lecz nagle odwraca swe oblicze...
Spogląda na kulącą się postać...
Uśmiecha się...
Podnosi swa dłoń...
Smutkowi rozjaśnia życie...
Jak? Dlaczego?
Ludzie pytają samych siebie...
Dlaczego?
Bo ona po to jest...
Bo ona chce być przy każdym z nas...
Bo ona to- Nadzieja...
... pamiętajcie nadzieja zawsze przy was zostanie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.