Smutki
Smutki, jak małe łódki,
płyna noca,
gdy dzien jest za krótki.
Pokonac musza mysli fale,
która szalona,
przewraca je stale.
Żagle maja z mgieł utkane
i znikja,
gdzies tak nad ranem.
Powróca znowu wieczorem,
gdy w oknie,
zasłonisz storę.
Komentarze (1)
ciekawe te twoje smutki