smutno mi
życie to nędzna pustka,
czas upływa nawet nie wiesz kiedy,
budzę się rano, cisza wokół mnie,
sami siebie niszczymy pustymi domysłami,
brakiem zaufania czy zrozumienia,
czasami chciałabym być jak beztroskie
dziecko,
które nie ma pojęcia co to prawdziwe
problemy i rany,
dopiero na starość odkrywamy to co
straciliśmy,
jak bardzo kogoś raniliśmy,
ale czasu nie da się cofnąć,
bo czas jest jak rzeka której nie da się
cofnąć
i wejść drugi raz
Komentarze (10)
1 na milion że się nie naprawi:) pozdrawiam
Smutny wiersz ale prawda jest taka, że to my jesteśmy
panami swojego losu. Ewa M. ma rację w tym względzie.
A nad forma wiersza popracuj ale pisz a my będziemy
czytać i prostować Twoje ścieżki myślowe:)))
w pięknym przesłaniu poruszyłaś egzystencjalne
tematy:) wszystkiego naj i zdrówka:)))
Nasz los nie był i nie jest zaplanowany. Nie wiemy co
jutro Nas czeka? Smutna refleksja. Pozdrawiam
serdecznie
Może? - ale czasu nie da się zatrzymać. Miłego
Najpierw odniosę się do treści. "życie to nędzna
pustka", ale tylko wtedy, kiedy sami je sobie takim
uczynimy. Każdą pustkę można zapełnić. A nawet -
trzeba. Co do formy, to wymaga dopracowania. Jeśli nie
używasz dużych liter, kropek, to i przecinki chyba nie
są potrzebne. W ostatniej zwrotce masz dwa razy użyte
słowo "cofnąć, nie jest to dobry wybór. Także rymy
"straciliśmy", "raniliśmy" przemyśleć. Wczytaj się w
swój wiersz, przemyśl go do głębi i spróbuj go napisać
jeszcze raz. Pozdrawiam :-)
Kazdy czasem chcialbym byc znowu dzieckiem pozdrawiam
dziękuję :)
Trzeba kliknąć w okienko "edycja wierszy" później
wybrać "edytuj" przy wierszu, poprawić, kliknąć
"dodaj" i gotowe:)
nie wiem jak mam to poprawić :)
Warto dopracować i poprawić błędy
"wokół" i "chciałabym":)