Śnieżynek i Piękna
Księżyc oświetlił noc tak bajkowo,
miliony gwiazdek wysłał jej w darze,
rozbłysły dzisiaj na brylantowo,
uwodząc zmysły baśniowej parze.
Mróz delikatnie roziskrzył drzewa,
połyskiwały w parku srebrzyście,
wiatr leciuteńko z jej włosów zwiewał
płatki śniegowe, lśniły perliście.
Szła jak do tańca powabnym krokiem,
oczarowana zimowym pięknem,
zima też była pod jej urokiem,
sypnęła z góry białym diamentem.
Książę Śnieżynek wirując słodko,
tańcząc podziwiał kobiece piękno,
wtem delikatnie ust Pięknej dotknął
i rozgrzał ciało – kropelką westchnął.
Płatek niewinnie zgasił pragnienie,
ochłodził płomień Pięknej na ustach,
oboje mieli cudne wspomnienie,
alejka w parku znów stoi pusta.
Komentarze (31)
Bajecznie pięknie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
"gwiazd miliony wysłał jej w darze"
miliony gwiazdek wysłał jej w darze
Ładna bajeczka :)
pozdrawiam :)
Pięknie opisana przyroda. Pozdrawiam.
Zima również może być natchnieniem :) Piękny, zmysłowy
wiersz-baśń.
Pozdrawiam :)
Wiersz jak baśń. Piękny, śliczny, cudny...jeeeeej.
Pozdrawiam.
cudnie, bajkowo ale zimowo, pozdrawiam
piękny wiersz pozdrawiam
zrobiło się cudnie bajkowo
pozdrawiam serdecznie:)
spacja Ci ciut zaszwankowała " leciutko z jej włosów"
Piekny wiersz,pozdrawiam serdecznie
przyroda nas kocha,piekne,pozdrawiam serdecznie
Acha, druga zwrotka, trzecia lnijka, trzeba poprawć
spację.
Bardzo sugestywnie malujesz obrazy - widzę pustą
ośnieżoną alejkę. Pozdrawiam
Tańczące śnieżne marzenie..jaka delikatność!
ps.
zmieniłbym kolejność na "miliony gwiazd" -bardziej
płynie
pozdrawiam
Bardzo mi się spodobał...Pozdrawiam:)
Przepiękna rozmarzona przyroda,
moje klimaty. Pozdrawiam serdecznie.