o sobie
kim jestem nie wiem
trudno mi ocenić siebie
mogę o sobie rzec tylko jedno
że spędzanie czasu ze mną to sama
przyjemność
pocieszę gdy smutno
przytulę gdy żle
pomogę w trudnej chwili gdy ktoś zrani
Cię
uśmiechem swym rozświetlę szary dzień
sprawię ,że wszystkie Twe smutki odejdą w
cień
zostałam stworzona po to by dawać radosć
a sercem swym gorącym rozpalać nadzieję
cierpiącym
nie potrzebuję do szczęścia nic więcej
bo szczęście jest blisko
wystarczy ,że daję radość
-to wszystko
Komentarze (5)
Nie słowa, lecz czyny - obrazem dziewczyny. Moim
skromnym zdaniem tym razem część techniczna wiersza o
stokroć przerosła treść. Nie było to, aż takie trudne
zwycięstwo. --- W porządku, pomyśmy logicznie. Ludzie
mają różne potrzeby, więc bohaterka powinna się
wykazywać niebywałą empatią, aby je błyskawicznie
rozpoznać i jak kameleon przystosować się. Wtedy
dopiero jej samouwielbienie miało by rację bytu.
Ciekawe jaką barwę przyjmuje kameleon w sali luster?
Jestem przekonany, że wielu ludzi uwielbia przebywać z
bohaterką (wiersza).
Takie osóbki to prawdziwy skarb i w dodatku potrafią
pisać wiersze całkiem niezłe.
ciekawy temat nietuzinkowo opisałaś samą siebie,
jestem pod wrażeniem :)) Zgadzam się z poprzednikami
fanie by mieć takiego kogoś taką gwiazdkę z nieba :))
rzeczywiście - mieć takeigo kogoś jak ty - to
przyejemność - skarb wielki! :] bardzo fajnie siebie
opisałaś :] pozdrawiam
Daj więc swój adres i telefon ;-) Taki ktoś to skarb.
Chciłabym go mieć ;) Pozdrawiam