Sonet V

dzisiaj rzucam słowa i marzenia na wiatr
bólu nie czuje
bliźnim nie współczuje
na martwym pniu sadze nowej myśli kwiat

odrzucam wasze papierowe idee
domagające się cierpienia
cienie zbawienia
na ruinach lata sieje śnieżne zawieje

domu rodzinny wróciłam
z wyścigu o sławe i fortune
oczekiwań waszych nie spełniłam

nigdy nie będe taką jaką chcecie
potrącam zawodu waszego strune
znalazłam nowy cel na tym świecie

zaczne żyć dla siebie

autor

Folko

Napisany: 2004-04-29 Dodano: 2005-01-05 11:55:33

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie