Spacer traktem królewskim...

to się wydarzyło naprawdę teraz to już niestety historia

Nie pamiętam dokładnie daty, kiedy się to wydarzyło, ale nie jest to w tym momencie istotne. Szłam od strony placu Zamkowego zwanego dawniej Zygmuntowskim właściwie bez celu, a nadchodził wieczór i pomału zaczęły się zapalać latarnie. Spojrzałam w górę, na niebie pojawiły się zwiastuny nocy i nic nie zapowiadało tego, co miało nastąpić później. Ulica Świętojańska tchnęła życiem, gdzie przechadzali się turyści zauroczeni tym miejscem i znajdującą się w pobliżu katedrą Świętego Jana. Zamyślona nie zwracałam uwagi na to, co się wokół mnie dzieje, podniosłam wzrok i w pewnej chwili ujrzałam pana we fraku, posłał ulotne spojrzenie tak subtelne, aż mi serce stanęło. Rozmarzyłam się, pan podszedł do mnie i zaproponował spacer, na który, choć z lekkim oporem się zgodziłam. Szedł blisko i nie robił nic, co mogłoby mnie wystraszyć czy wręcz zrazić do niego i wyrażał zachwyt nad pięknem mijanych kamienic, gdzie każdy dom ma swoją odrębną historię. Zauroczona słuchałam jego opowieści z kart historii mijanych po drodze miejsc.
Romantyczny wieczór przerodził się w cudowny świat, o którym nawet nie mogłam w danej chwili marzyć.
CDN.

autor

BaMal

Napisany: 2016-03-03 Dodano: 2016-03-03 19:31:00

Ten wiersz przeczytano 1445 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie