Spóźniona miłość część czternasta
Wyczytała wtedy z jego ust,
że naprawdę ją kocha, że takie chwile
zdarzają się raz, albo dwa razy w życiu,
czasami nie zdarzają się wcale.
Chciała je pochwycić,
przechować na wieczność w pamięci,
aby zawsze mogła po nie sięgnąć
i przeżywać wciąż na nowo.
Obezwładnił ją wyraz jego oczu.
Czy kiedykolwiek
ktoś tak na nią patrzył ...
Przez jej ciało przebiegł dreszcz.
Nie wiedziała co go wywołało,
czyżby przeczucie, że...
"Nic nie może przecież wiecznie trwać"
A kochała go żywiołową miłością,
silną, niczym przypływ wiedząc,
że nikt nie wygra z potęgą fal.
Cdn.
Tessa50
Miłość jest pragnieniem, aby komuś
coś dawać, a nie oczekiwać.
Bertold Brecht
Anna Jantar -"Nic nie może wiecznie trwać"
autor
Tessa50
Dodano: 2021-08-10 14:15:13
Ten wiersz przeczytano 1236 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Tereniu, ślicznie piszesz o dojrzałej miłości, która
daje szczęście jak i rozkosz:)
Na miłość nigdy nie jest zapóźni:)
Człowiek po to żyje, aby był kochany i mógł kochać;)
Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości.
Paulo Coelho
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
p.s. Tereniu, pandemia sprawiła, że siedzieliśmy
zamknięci w domach, teraz mamy wreszcie okazję, aby
wyruszyć i cieszyć się życiem;) Więc twoja wnuczka z
Gdańska wróciła szczęśliwa tak jak i ja:)
miłość ma różne oblicza ze spojrzeń i dotyku można
wiele wyczytać
zawsze z przyjemnością jest czytać Twoją melancholię
zawartą w strofach
serdecznie pozdrawiam :)
Cudowne wspomnienia...pozdrawiam ciepło.
Witaj kochana Teresko :)
Żyjemy po to, żeby realizować swoje plany i spełniać
marzenia. Z miłością różnie bywa, wszak to
najpiękniejsze uczucie na świecie ma wiele twarzy.
Najpierw tę ekscytującą, romantyczną, trochę
tajemniczą. Z czasem odkrywamy jej drugą naturę; inną,
niespodziewaną, normalną, przyjazną, ale wciąż
wspaniałą.
Zauroczona melancholią prozy,
serdecznie pozdrawiam :)
Rozbudzasz wyobraźnię Teresko i myśli, które starają
się przewidzieć ciąg dalszy.
Pozdrawiam Teresko.
Marek
Witaj,
pewne wątpliwości mają prawo się pojawiać.
Byle nie za często i bezpodstawnie - to szkodzi
miłości.
Jestem pewna, że Autorka znowu powróci z
optymistycznymi wersami...
Uśmiech i pozdrwienia /+/.
z prawdziwą przyjemnością czytałam
pozdrawiam :)
Dopiero dzisiaj załapałem, że to czternasta a nie
druga część:)
Korzystając z urlopu przeczytałem i zagłosowałem na
wszystkie.
Świetny cykl.
Serdecznie pozdrawiam:)
Witaj Tesso.:)
Piękne i niezapomniane wspomnienia,
A Ty je cudownie to nam przekazujesz. Przyjemność w
czytaniu.:)
Pozdrawiam serdecznie,:)
Z przyjemnością się czyta!
Pełen namiętności romans, który pozostawił piękne
wspomnienia.
Pozdrawiam Tereniu :)
Chociaż to już czternasta część to zawsze jest
ciekawie . Pozdrawiam serdecznie :)
Miłość to pragnienie, aby coś dawać a nie oczekiwać-
piękne Teresko.
"A kochała go żywiołową miłością,
silną, niczym przypływ wiedząc,
że nikt nie wygra z potęgą fal" - znakomite.
Pięknie prowadzisz tę opowieść. Pozdrawiam serdecznie
:)
Romantycznie, melancholijnie, pięknie jak zawsze,
chociaż trochę niepokoją o zakończenie ostatnie wersy,
jakby coś wisiało w powietrzu, pozdrawiam ciepło, śląc
serdeczności.
Czytam kolejną część, jak zawsze, z nieukrywaną
przyjemnością :-) :-) I puenta super :-)
Pozdrawiam ciepło, Teresko :-)