Spragniona dotyku Twego
Jesteś przy mnie gdy się budzę
Leżę w pościeli aksamitnej cała
Spragniona dotyku Twego nieśmiała
Czuję jakbym ukradła piękne
chwile cudze...
Twoje usta moich dotykają
Twoje oczy w głębię moich patrzą
Twoje dłonie moje oplatają
Twoja dusza zagląda w moją
duszę tchnienie...
Połączeni w jedno trwanie
Nadszedł wielki szał
Zabija mnie i nudzi to czekanie
Rozpalonych nade wszystko
gorących ciał...
Piękne te chwile niezapomniane
Dreszcz emocji nadszedł chwilę
Dalekie me słowa ukochane
Gdy do Ciebie przebiegnę
tę milę...
07.07.08r.
autor
Milena
Dodano: 2008-07-08 07:33:10
Ten wiersz przeczytano 856 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
nie wiem czy istnieje pościel aksamitna? - szybciej
atłasowa, za dużo zaimków osobowych niepotrzebnie z
wielkiej litery, przez co tekst się niepotrzebnie
wydłuża w wersie "Twoje oczy w moje patrzą głębię" tu
wymagana zmiana " twoje oczy w głębię moich patrzą", i
znowu dalej powtórzenie "nadszedł" moim zdaniem wiersz
do ponownego przemyślenia
1zwrotka 3 wers koniecznie przepracuj, nie ma takiego
wyrazu "onieśmiała" może miałaś na uwadze -
onieśmiela?) Gdyby nie te niedopieszczenia wiersza to
za treść dałabym dobra notę, bo ładnie opisałaś
pieszczoty.
Komu kradniesz chwile piękne? Czemu cala nie utopisz,
lecz potrafisz żyć z tym lękiem ,kiedy możesz płynąć
żaglem?