Spróbuj mnie trochę podoceniać
Myślisz, że serce mam z kamienia,
I że uczucia mam jak głaz.
Spróbuj mnie trochę podoceniać,
Marzenie spełnię twe nie raz.
Fantazja nie kosztuje wcale,
A wyobraźnia bywa w cenie.
Posuń się, więc o kroczek dalej,
I spełnij raz swoje marzenie.
Jeśli nie zdołasz ruszyć świata,
Ten pozostanie gdzieś w oddali.
Niechaj podniesie się już krata,
By twe marzenia zacząć chwalić.
Ja ci pomogę wytrwać w woli,
Nawet dopiszę koniec dramy.
Jeżeli tylko mi pozwolisz,
W marzeniach przecież się kochamy.
Teraz już wiesz jak bardzo cenię,
Ciebie, i twoje przekonania.
A już najbardziej to marzenie,
Bo ku mojemu bardziej skłania…
Komentarze (4)
Ogromnie cenna jest obecność ludzi w naszym życiu ich
wsparcie,pomoc..jednak zawsze jest tak że końcowe
decyzje podejmujemy sami i ponosimy ich konsekwencje
nikt za nas.Gdzieś czytałam że ,,sami żyjemy i sami
umieramy,, ja dodam ..chwała ze nie samotnie:)Wiersz
pełen wsparcia..a ,,kroczek dalej,,uroczy w
odbiorze:))Z pozdrowieniami serdecznymi:))
Grandzie, fany wierszyk napisałeś:)))
Ps. Przedostatnia zwrotka brzmi jak zakończenie
wiersza. Czy na niej nie poprzestać, usuwając bez żalu
ostatnią? Pozdrawiam:))
bez komentarza daję + pozdrawiam serdecznie
Spróbuję w lukrowanej mgle.