Stąd do wieczności

Jeśli przyjrzeć się motylkom,
życie zda się krótką chwilką,
ale może być wiecznością,
jeśli staje się miłością.
Zamienia się wówczas w trwanie.
Nie jest już przeskakiwaniem.
Powstają schody do nieba.
Tylko swój kwiat znaleźć trzeba
i przestać być Małym Księciem,
a przy swoim trwać zawzięcie.
Czas się może dłużyć nieco,
lecz kolejne latka lecą,
a emocje stale płoną
i to jest ta nieskończoność.
Tworzy kolejne fraktale,
a ty wciąż się wspinasz dalej
i bez żalu żegnasz siły,
co kiedyś motylkiem były.

autor

Kantyczka

Napisany: 2016-10-05 Dodano: 2016-10-05 20:38:18

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie