Stany skupienia
Nie wiń nikogo za samotność
ona przychodzi od środka
wypełnia płuca i serce
na koniec umysł usidla
często odbija się w oczach
tęsknotą źrenice wypełnia
sprawia ze patrzysz ze smutkiem
wsiąkasz jej oddech jak gąbka
trzyma kurczowo za ręce
powoli splątuje nogi
jesteś jak but bez pary
bezużyteczny...
niepotrzebny nikomu
autor
iki7
Dodano: 2019-09-21 22:56:16
Ten wiersz przeczytano 1135 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
dziękuję Krzemanka -pozdrawiam serdecznie :)
Obrazowo, mam wrażenie,że każdy może zostać
odparowany. Pozdrawiam:)
pomyślę :) dziękuję Jazkółka -pozdrawiam miłej
niedzieli
Dobitnie, wyraziście, trafia do mnie.
Czy może zamiast:
*"wsiąkasz jej oddech jak gąbka"
nie miało być:
/wsiąkasz w jej oddech jak gąbka/
lub:
/chłoniesz jej oddech jak gąbka/?