XII 1981

Napisany w 24 grudnia 1981. Pewne zwroty wymienione.

Gdy nas praw pozbawiono, spętano w kajdany,
gdy znów krew robotnicza została przelana,
pyta się dzisiaj z trwogą Naród oszukany
czy lepiej umrzeć stojąc, czy paść na kolana.

Gdy nam widmo przemocy zagląda znów w oczy,
gdy przyszłość niewiadoma za rogiem ulicy.
Z rozdartych serc górniczych krew się cicho broczy
i o pomstę krzyczy.

O, bezbożni wyznawcy swych słusznych idei.
Złoczyńcy których w zbrodniach nic nie ogranicza.
Będziecie jeszcze wisieć, wszyscy po kolei.
Wy, Polska Zjednoczona Partio Robotnicza.

I choć Naród uklęknie niech was to nie cieszy,
jedna wartość zostanie nietknięta i święta.
Zginie każdy kto zgrzeszył i każdy kto grzeszy.
Naród was zapamięta.

Dziś w modlitwie złączeni przed Bogiem stajemy.
Niejedna się nam z oczu łza sączy wylana,
bo choć Polska zbłądziła, my jeszcze żyjemy.
Lecz może lepiej umrzeć niż paść na kolana.

Paweł Knobloch 24.12.1981

autor

Paweł Knobloch

Napisany: 1981-12-24 Dodano: 2005-12-13 00:42:50

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie