Strach

Boję się tylko ceny
Jaką przyjdzie mi zapłacić
Za moją niezrozumiałą normalność
Boję się że poświęcenie
Nie zazna szacunku
Że moje plany marzenia
Zweryfikuje przebiegły los
Znów mnie uprzedzi
Boję się że zyskując
Przyjaźń i Miłość
Znów będę musiała zagrać Szczęście
Na chwilę być namacalna
Bo licznik pytań pnie się do góry
Bo życie nie znosi
Pytań bez odpowiedzi.

autor

Koloryt

Napisany: 2007-03-09 Dodano: 2007-03-09 19:00:55

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie