strach przed starością...

Boję się starości
Że spędzę ją w samotności
Że gdy odejdą moi najbliżsi
Zostanę całkiem sama
Przez nikogo nie kochana
Codziennie do domu będę zapraszać śmierć
Z każdym dniem będę miała coraz większą chęć
Odejść z tego świata często tak okrutnego
Bo Chciałabym uciec do krajobrazu pięknego
Znaleźć miejsce gdzieś w tym lepszym świecie
Gdzie zimą pada ciepły śnieg
A złociste niezapominajki kwitną w lecie
Chciałabym zmienić mego życia bieg
Strach do tego zmusza mnie...

autor

Iza Szczepanska

Dodano: 2005-02-01 13:17:21

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie