STUDNIA

Studnia -
Tam umierają ptaki ze złamanym skrzydłem -
Anioły.
Kończy się słodka pieśń westchnieniem -
Serce dzwonu nadal zimne...
Kamień do studni wrzucony
Woda zaszepcze modlitwę -
Zastygnie z moją twarzą na dnie...

Otoczę się nocą -
Jak drzewo otacza się korą
Pod tą skorupą cicho pulsuje myśl
Posypią się słowa - wyrośnie trawa -
Zaszepcze modlitwę...
I jak kamień obrasta mchem
Tak w głos zapuszcza nadzieja korzeń...
Zapiszę patykiem na piasku uśmiech -
Szybko radość zatrze szmer...

Jestem studnią -
W toni czerń tai sens - zamilkłe anioły
I jestem jak dzwon -
Co sam nigdy nie zabrzmi
Choć ciskają weń przekleństwa
A głuchym odgłosem spiż modlitwę szepcze -
Uparcie milczę
By milczenia poznać treść.

autor

Ćma

Napisany: 1998-04-01 Dodano: 2005-04-02 09:58:10

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie