Suchar społeczny
Skarlałym wzrokiem marnego tchórza
spogląda smętnie przez ścianę szyby,
całe to jego życie nijakie,
nawet krajobraz śledzi na niby,
myśli, lecz w sumie pustkę ma w głowie,
kieliszek wina jest karuzelą,
w którym na samym dnie, niby myszy
w oparach winnych mgliście się bielą.
Garb szarych wspomnień zwisa z ramienia,
czas włosy szronem jak mrozem spina,
wstaje powoli, lecz się zatacza,
stopa się miota w kroku pingwina;
samotność gapi w gały zmęczone,
ścienni paziowie w pas się kłaniają,
kąty zaś wyją niby skazańcy
i w pustkę swoją kości rzucają.
Wszystko na niby w biegłości czasu,
mijanie smętne, krąg zawiłości,
parada cieni w szmaty odzianych,
w szarości cienia łoże swe mości;
bytność półsenna i pół na jawie,
ospałej duszy, niechcianej w szkwale,
taki jest żywot istoty, której
zabrakło miejsca w społecznym szale.
Komentarze (13)
Andrzeju pięknie napisany wiersz;)pozdrawiam
cieplutko;)
Lubię czytać Twoje wiersze. Dawno nie zaglądałem (
problemy zdrowotne). Masz oryginalny, ciekawy, swój
osobisty styl. Tylko chwalić...
Fajny, ciekawy wiersz, chcąc nie chcąc ukazałeś mały
obrazek z naszego życia.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli :)
pięknie piszesz
miłego dnia życzę
Szuflada, jesteś dla mnie wzorem w pisaniu. Szacun.
Czy ja kiedykolwiek, cośkolwiek bliżej...Pozdrawiam
Niestety tak bywa, a dawniej było inaczej. Czy to
zmiana ustroju, czy rozprzestrzenienie mediów
elektronicznych? Coraz mniej jest "kółek wzajemnej
adoracji", mających własne hierarchie, w których taki
"suchar" byłby kimś.
Co jest do cholery na tym portalu, takie wiersze się
omija, a byle bzdurom się klaska! Dlatego nie daję tu
swoich prac
piękny wiersz Autorze, ode mnie gromkie brawa:))
Myślę, że wiele wśród nas takich sucharów, pozdrawiam
:)
Dziękuję państwu, aż dziw żeście mnie znaleźli w tym
tłumie; spokojnej nocy
kłaniam:))
coraz to więcej i więcej takich Serdeczności:))
Coraz więcej tych sucharków,
moczą kości w akwaparku,
a o życiu tam na dole,
nie wie nic Pan doktorek.
Pozdrawiam Szuflado bardzo kompozycyjnie składny
wiersz, niezmiernie przypadł mi do gustu.
sporo takich odrzuconych
Bardzo dobry wiersz. Szkoda tych ludzi, dla których
zabrakło miejsca w społeczeństwie. Pozdrawiam.
Gorsze od samotności jest odrzucenie. Pozdrawiam .