Sukno
Zatopiony jestem w twoich przędzach,
Oplątany ciepłem twoich włóczek
lnianych,
Twoich zmartwień kordonek turlam
cierpliwie
Oddając się w niewolę twoich ust
wełnianych
W twoich woalkach chcę stale zasypiać,
Utkaj mi sukna w kształcie twoich dłoni,
Niewinny ornament z jedwabnego serca
I ściegi z cekinów w wrzecionach twoich
skroni.
(nie bójcie się kochać...)
autor
Bielan
Dodano: 2006-10-24 11:56:03
Ten wiersz przeczytano 671 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.