Świat o poranku

obrazek przedstawia dziejący się chaos pięknie
wabiącego zagadką co za chwile się stanie mniej więcej

Na początku widać, podmiot liryczny opisuje poranny
pokój (poranny, bo tak mi sugeruje tytuł), widzi w nim
kobietę, nastrój jest spokojny, lecz słowami "myśli
wspomaga", wprowadza w to co ma się zaraz wydarzyć.

Intryguje mnie ten "intruz z nieba", chyba można go
tu utożsamiać z kochankiem kobiety.
Jednak intruz z nieba, to może być też ranny promień
słońca.
A "rozpalenie ogniska" jest kolejnym cytatem, który by
na to wskazywał.

Odrzucając koncepcję nie-ludzkiego kochanka, brzmi to
bardziej naturalnie : intruz z nieba - ukochany,
intruz- zakłóca Jej poranny spokój, z nieba - no
wiadomo, cudowny, kochany.
Słowa jakie Ona do Niego kieruje "Dotykaj delikatnie,
pieść..." są nieodłącznie związane z ludzkim
okazywaniem uczuć.
Z przedostatniej strofy bije żar nienasycenia "mało,
mało, mało !", zakończone wykrzyknikiem.
Dał jej wszystko - podmiot liryczny podkreśla, że
kobieta jest szczęśliwa, zostało rozpalone "ognisko",
co kojarzy się z gorącym okazaniem uczuć, mistyczną
bliskością.
Pozdrawiam

Bardzo ładny erotyk.Pozdrawiam

taki wiersz z dozą erotyzmu.pozdrawiam

Pięknie i romanycznie :)