Światełko nadziei
Dla mojej koleżanki Agnieszki G.
Kiedy słońce zachodzi to i miłość odchodzi.
W siną dal.
Płynie jak butelka z listem samotnie
wędrując przez potężne fale.
Lecz natrafia na światełko nadziei!
Znajduje ją ktoś i wyjmuje list i czyta.
Jest to list od samotnej dziewczyny,
Która samotność opisuje na małym skrawku
papieru.
Ten kto czyta list!
Również jest samotny
Oraz dla wszystkich, którzy są samotni
autor
Amantium
Dodano: 2005-05-16 12:31:03
Ten wiersz przeczytano 705 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.