Światełko nadziei

W nocy życia , w mrokach nadziei ,
w próżni uczuć widzę światło .
Tak dalekie a jednak tak bliskie .
Jego ciepło rozświetla czerń mej duszy.
W gorących promieniach ogrzewam się delikatnie
prosząc Boga aby nie zgasło.
Nieśmiale zaczynam wierzyć
że jeszcze istnieje dobro.
Twa boskość onieśmiela mnie .
Aureola Twego serca ukazuje mą marność.
Jestem biedakiem , nędzną namiastką
a jednak czuje się ważny .
Z dnia na dzień rosnę w siłę drżąc
aby nagle nie obudzić się.
Chcę śnić dalej ...

autor

rufio

Napisany: 2009-05-11 Dodano: 2009-05-11 19:54:39

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie