Świeca nadziei...

Choć już jesteś na dnie
Choć już masz dość wszystko Ci obojętne...
Łkasz choć brak Ci już łez..
Chcesz zakończyć serca monotonny bieg...

Zawsze pozostaje świeca nadziei
W ciszy płonie nieustannie lichym swiatlem...
Nie zgasisz jej Nie zabijesz ... Jest wieczna...

I nie odwarzysz się przekroczyć rzeki Styks...
Nie pozwolisz by czarny Anioł zabrał nedzną dusze Twą
Zawsze masz nadzieję na lepsze jutro...

Myslisz ze rany zagoją się
Marzysz o szczerym uśmiechu na swojej twarzy...
Masz głupcze nadzieję ze będzie lepiej że życie ułoży się...

Ale zawsze sparzysz sie tym lichym światłem...
Zawsze zawód... Ąle nie zabijesz się
gdyż musnieta kurzem świeca
płonie w ciszy wiecznym lichym blaskem...

Zwykła plątanina słów...

autor

Anima vilis...

Dodano: 2007-01-02 21:19:23

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie