..Święta...
To co właśnie robię na lekcjach:)
Ten czas świętami się nazywa,
gdy ziemia białym puchem się okrywa.
Wszyscy są wtedy serdeczni i mili,
bo tak długo oczekiwali tej chwili.
W sklepach wystawy świąteczne,
wszystkie tak pięknie bajeczne,
kolorowe i wesołe,
za szybami ustawione.
W domu choinka już stoi
i czeka aż ją ktoś ustroi.
Gospodyni w kuchni gotuje,
dwanaście potraw na Wigilię szykuje.
Na niebie pierwsza gwiazdka już świeci,
tak długo wypatrywana przez dzieci.
Wszyscy teraz przy stole siadają,
opłatkiem się dzielą, życzenia składają.
A gdy nadejdzie czas na prezenty,
do domu wejdzie mikołaj uśmiechnięty,
z długą siwą brodą,
duży wór niosąc ze sobą.
W worze ukryte dziecięce marzenia,
które wreszcie doczekały się spełnienia,
te najskrytsze i najgłębiej schowane,
rok czasu przez najmłodszych skrywane.
Kiedy wybije dwunasta godzina,
oznacza to, że się zaczyna
pasterka- święto Chrystusa Króla,
który sobie w żłobku bardzo słodko lula.
A gdy nabożeństwo się już skończy,
wtedy cała rodzina do domu kroczy,
wszyscy się mocno za ręce trzymają
i kolędy głośno razem śpiewają.
I nadchodzi czas na sen,
rano wyspani budzimy się,
bo ten dzień wolny od pracy,
cieszą się z tego wszyscy rodacy.
W następne dni do rodzin wyjeżdżamy,
dla nich te dni przeznaczamy.
Bo z nimi również chcemy się radować,
ich prezentami obdarować.
Ten czas tak szybko nam mija,
gdy z nami spędza go rodzina.
Jesteśmy bardzo szczęśliwi w tej chwili,
gdy wszyscy wokoło tacy mili.
Ale nie smutaj się już,
bo sylwester jest tuż tuż.
Na szaloną zabawę czas,
a Nowy Rok przywita nas.
Chciałabym kochanie, aby w przyszłości nasze święta właśnie tak wyglądały..
Komentarze (2)
ohh, ten wiersz jest poprostu bosski :]
święta miłe i radosne powinny być takie bo dzieci i
dorośli czekają i na nowy rok też Piękny wiersz o
świętach i tradycji