Świeże powietrze

W szarości gęsta płynie biel
Szarość to zmęczenie, w bieli niepokój zaś śpi
Gdy patrzę w oczy syna...niczego nie świadome
W sercu czuję radość, żar w duszy płonie
Szalonym tempem ucieka mi życie
Ciszej...wolniej i ciszej
A wiatr nim jak statkiem po morzu kołysze
W szeptach przez łzy
Malutkim uśmiechem otwierasz mi drzwi
Szarość i biel, zamieniasz w cel, za którym mam iść
Mogę pobiec daleko, gdzie ptaków śpiew słychać
Przychodząc na świat
Pomagasz mi oddychać.

autor

Zantes

Napisany: 2013-03-04 Dodano: 2013-03-04 18:10:23

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie