Szampan i Róże
Znowu jest szampan i róże,
znowu koronki i świece,
na koniec świata podróże.
I pełno zwykłych wyrzeczeń.
Złoto, kadzidło i mirra,
lecz sporadyczne pieszczoty,
szczęście mierzone jest w chwilach.
Ciche, bolesne tęsknoty.
Im bliżej nieba, tym gorzej,
chwytam się ciągle poręczy.
Tyle w miłości jest schorzeń,
każde uwiera i dręczy.
autor
return
Dodano: 2012-11-03 09:26:58
Ten wiersz przeczytano 1074 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
ooo... a tak romantycznie miało być, szampan, róże...
a tu znów udręka ;-) alei tak fajnie :-)
Wiersz naprawdę ładny :)
Te schorzenia miłości rozmarzyły mnie i zadumały, więc
cieplutko
pozdrawiam!
najważniejsza jest miłość - pięknie przekazana poprzez
twój wiersz;-)
pozdrawiam.
Piękny, refleksyjny wiersz, z nutką smutku i
melancholii...
Samo życie :)
Miłość to wielka tajemnica.
Los nie wytycza prostych ścieżek.
Przychodzi nagle. Skąd ? Nie wiemy.
W zbawienną moc jej, ciągle wierzę.
Tylko, by mogła przetrwać długo,
musi dojrzewać, niczym wino,
otwarte dłonie mieć i serca,
kreślić czułością ust - horyzont.
Tyle w miłości jest schorzeń,każde uwiera i dręczy.
Cóż kochając jesteśmy ludźmi z wadami i zaletami.
Popełniamy błędy,zadając czem bol.Z biegieml at
zdrowie też nie to, choć w głowie ciągle kwitną
poziomki. Pozdrawiam.Piękny wiersz.
Przypomniał - literówka w komentarzu
Ładny wiersz, po przeczytaniu przypomniała mi się
tekst piosenki Agnieszki Osieckiej.
"...Miłość złe humory ma,
pije, pali, w karty gra,
miłość jest kosztowna zbyt
na ten jeden byt,
na ten jeden byt..."
Miłego dnia.