Szarość
Szarość za oknem tworzy
szare otoczenie.
Powoduje w głowach
nijakie myślenie.
Zamykamy się w sobie.
Z domu mało kto wychodzi.
Każdy pragnie jasności,
życzliwości, bliskości.
Szarość osobę czyni
niewidoczną.
Wokół smutni ludzie ubrani
są na szaro.
Twarze mają smutne
z bezsilności.
Serce ich wyrywa się
do wolności.
Wystarczy świat ubrać
w kolory, a myśli uzyskają
radosne walory.
Wzlecą ponad szarość duszy.
W lustrze czasu zobaczą
barwny, uśmiechnięty świat
wypełniony szacunkiem
i życzliwością.
autor
@Krystek
Dodano: 2024-02-13 07:39:58
Ten wiersz przeczytano 263 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
A ja lubię szary i otaczam się szarością, za to w
myślach mam kolorowo. ;-)
Pozdrawiam pięknie ;-)
Czasami nie jest łatwo ubrać tę szarość w kolory...
Ale warto się uśmiechać, zawsze i na przekór
szarościom...
Pozdrawiam ciepło, Krysiu :)
Dziś na szczęście słońce na chwilę wyszło:)*
Pozdrawiam serdecznie:)*
Szarość trudno rozweselić ale mnie pomaga muzyka :)
Pozdrawiam ciepło :)
Właśnie wróciłam ze spaceru.
Pozdrawiam, Krystek :)
Pogoda kiepska to i nastroje szarawe.
Słoneczka trzeba!
Pozdrawiam :)
Aby ta życzliwość każdego spotkała.
Niech zatem kolory wypełnią nam każdy dzień :)
Pozdrawiam kolorowo Krysteczku:*
życzę samych kolorowych dni.
To prawda, na szarość dwie ostatnie strofy, pozdrawiam
ciepło Krysiu.
W wierszu dostrzegam obraz monotonii i melancholii,
gdzie otoczenie szarawe odbija stan ducha ludzi,
zamykając ich wewnętrznie i przynosząc uczucie
bezradności, jednakże istnieje nadzieja na odmianę
poprzez wprowadzenie kolorów i pozytywnego myślenia,
co może odmienić perspektywę i przynieść radość życia.
(+)