Szczerość
Wierszyki są dwa, jednak nic wspólnego ze sobą nie mają. Ot po prostu pchały się na stronę. Jeśli ktoś ma chęć przeczytać coś o swoim imieniu to zbieram zamówienia:))
Szczerość jest jak ptak nielubiany,
gość na wesele nieproszony.
Przez wichurę las połamany,
kołacz toksyną zaprawiony.
Szczerość jest zbędna niczym koło,
te piąte co ma wielką dziurę.
Jak grzebień, gdy zbir nagle smołą
pomazał kark twój i fryzurę.
Szczerości dzisiaj się nie ceni,
bo ona nam oczy otwiera.
Przez nią czujemy się zranieni,
gdyż blask i splendor nam odbiera.
Lecz pochlebstwa bardzo kochamy,
szczególnie te niezasłużone.
Za nie mamony brzęk oddamy,
i dłonie są do nich złożone.
Ugięte karki i kolana.
Ściśnięte serce i wątroba
i uśmiech szyty na banana,
zwykła poetów to choroba.
Związki rozbite i przyjaźnie.
Nie wiesz co z robić z tym ladaco.
Może wysilić wyobraźnię,
i w końcu stać się dyplomatą?
Martyna
Nikt z was nie zgadnie gdzie to
Martynka,
kupiła sobie na rynku synka.
Podobny trochę jest do murzynka
jednak nie całkiem, gdyż blond czuprynka
sprawia, że słodki jest jak landrynka.
Martyna lekka jest jak śnieżynka,
nic też dziwnego, no bo chudzinka
zajada zupki z mini naczynka.
W wakacje jeździ wciąż do Olsztynka,
gdzie stara stoi jej oficynka.
Obiad to często w warzywach szynka,
a potem kawka prościutko z młynka.
Ogólnie fajna jest z niej dziewczynka,
sprytna i zgrabna niczym sprężynka.
Ktoś kiedyś rzucił za nią „Kretynka!”
w mig go dopadła salwa z obrzynka.
W łóżku nie kołdra, tylko pierzynka.
Ryby karp, jesiotr i mała stynka.
Owoce gruszka, wiśnia, cytrynka.
Wiem, gdyż to moja bliska kuzynka.
Gminny Poeta
Komentarze (21)
A ja tam cenię szczerość do bólu
Bo mniej od klamstwa rani
Jednakze subtelne pochlebstwo dodaje skrzydel bo czyż
wiesz
jaka wrazliwosc w duszy drzemie
Pozdrawiam Sławku z podobaniem i :)
Anna napisała chyba wszystko to co istotne. i tego
trzymam się również ja.
Pozostając w refleksji wierszy, pozdrawiam:)
Marek
Dziękuję za Martynę :) Co prawda niewiele się zgadza z
moją córeczką ale wesoło się czytało :) A ze
szczerością tak jest...Kiedyś zostaliśmy zaproszeni na
obiad urodzinowy do proboszcza naszej parafii.
Przybyło tam wielu gości. Jeden z nich powiedział w
swej szczerości do nas :" gdyby proboszcz wiedział, co
my o nim myślimy to by nas nie zaprosił ".
Odpowiedzieliśmy , że gdybyśmy go nie lubili ,nie
skorzystalibyśmy z zaproszenia. Zdziwił się, bo myślał
,że nikt go nie lubi i będziemy kontynuować temat.
Nie lubimy z mężem takiej fałszywości. Pozdrawiam z +
i uśmiechem :)
Nie jest to wszystko tak proste jakby się na pierwszy
rzut oka wydawało gdyż następuje tu interakcja, czyli
każdy ocenia i jest oceniany. Jak napisałem niewielu
jest zainteresowanych szczerą oceną chociażby nawet
udokumentowaną argumentami a każdy nawet odrobinę
krytyczny komentarz nie przyjmują jako koleżeńską a
nawet przyjacielską podpowiedź tylko jako wycelowany
atak którego efektem najczęściej jest adekwatna
reakcja. Autor szczerych komentarzy z czasem zyskuje
przypinkę trola i samotność w tłumie. Zatem
podsumowujące wierszyk pytanie jest nadzwyczaj
trafnym. Pozdrawiam czytających i dziękuję za
komentarze:))
Całkowicie zgadzam się z komentarzem Annna2.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem obu wierszy.
Beztroskiego dnia życzę:)
Nawet najpiękniejsze kłamstwo jest gorsze od
najbrzydszej prawdy.
Nieszczerość zawsze wyjdzie, tak jak hipokryzja.
Bo czasem tu tak też bywa, że dla interesu, albo z
innego powodu tym którzy nadstawiali głowę w obronie
dostaje się, pozbiera się błoto którym byli obrzucani
i ciska się w obrońcę- albo sprzymierza się z tymi,
którzy mieszali go z błotem.
"Nieprzyzwoitym opłaca się być- ale nie warto.
Przyzwoitym nie opłaca się być- ale warto"
(punkt oczywiście jest)