Szczęście
Przy blasku świecy, przy świetle
księżyca
zastanawiam się nad sobą, nad sensem swego
życia.
Ciągłe marzenia o byciu szczęśliwym,
niczym stare wino nadają smak cierpieniom
wciąż żywym.
Bo bez celu człowiek, to człowiek bez
wartości
zatopiony w smutku, żalu rozczula się i
złości ...
Więc czym jest to szczęście, którego tak
mało,
dlaczego życie się płaszczem smutku
przyodziało?
Spytaj się losu, a echo odpowie:
że szczęście niczym innym, jak życiem się
zowie ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.