Szczęście ty moje...

Pukasz w nie ale nie za mocno,budzi się w tobie lęk
może właśnie dlatego
tak bardzo lubisz otwartą przestrzeń.

Weno z pewnością wstąpię i nie zapomnę o kwiatach bo
tak miłe zaproszenie nie można nie zauważyć tym
bardziej,że drzwi pozostawisz nie
zakluczone.Oczywiście zapukam bo chcę ujrzeć Twój
uśmiech witając mnie.Miłej i słonecznej niedzieli
życzę.

Już byłam, drugi raz nie zaszkodzi, a raczej znów z
przyjemnością czytam-:)

Na tę chwile?

Wandziu, nie można się oprzeć tym słowom, jeśli miłość
ma swój potencjał warto zaryzykować i wejść drzwiami;)


Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

"nie zamknęłam ich na klucz"
Serce chyba też mu otworzyłaś.
Pozdrawiam.

_weno_ bardzo romantyczny wiersz i to zaproszenie.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.

Pomimo, że każdy wers zaczyna się od "nie", jest to
dla mnie wiersz na "tak".
Tak, przyjdź, tak, posiądź mnie, tak, zostaniesz ze
mną. :)
Miłego sobotniego wieczoru życzę szanownej pani
Wandzie.
P.S. Ale musisz przyznać, że buty wnoszą do mieszkania
bakterie z ulicy

Tylko wchodzić skoro peelka zaprasza ...Pozdrówka
Weno.

Nawet jeśli nie są zamknięte na klucz wypada zapukać,
czyż nie, agaromie? :)
Wszystkim, którzy tu zajrzeli serdecznie dziękuję i
cieplutko pozdrawiam :)

Tak stoi agarom przed drzwiami i chyba nie wejdzie,
zbyt latwo by poszlo sa przeciez otwarte;)))

Bardzo szczere zaproszenie Pozdrawiam Serdecznie
Wandziu

brzmi zachęcająco

Piękne, kuszące zaproszenie. Milutko wejść tak
zapraszanym. Pozdrawiam serdecznie.

Przyjdzie na pewno! :-)) Fajny wiersz.

Kobiety, jakże przekorne istoty-:) Znam się na tym.
Ładnie Weno zaskakujesz, pozdrowionka przesyłam-:)