Szczyt
Więc... dotarłeś na swój szczyt.
Wreszcie. Już ci się nie pali.
Czyś pochopny nie był zbyt?
Widzisz inny szczyt w oddali...
Jest piękniejszy i jaśniejszy.
Wyższy. Słyszysz? - wzywa cię.
Twój - być może wygodniejszy,
lecz nie możesz nie pójść, nie.
I od szczytu tak do szczytu...
Dawno w dole Olimp został.
Brak pokory, nadmiar sprytu...
sprawa nie jest taka prosta.
Jeden błąd i... szczęście, gdy
nie łamiesz nóg, nie ranisz skóry.
Strząsasz z siebie mroczne sny,
znowu u podnóża góry...
autor
annael
Dodano: 2007-06-22 09:24:12
Ten wiersz przeczytano 1232 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Zdobywanie szczytów...ciekawe zajęcie...lecz ze
szczytu można spaść...ja sobie daruję...mam jedno
zwichnięcie...świetnie napisany...pozdrawiam.
Wspinaczka na szczyt-potem upadek i od nowa to samo. Z
życia wzięte.Dobrze napisane przesłanie dla każdego z
nas
Takie życie... łatwo spada się z piedestału, raz na
wozie , raz pod wozem.... prosto i przejrzyście
skomponowany wiersz....
Każdy z nas zdobywa codziennie szczyty zycia .Trudne
nieraz okupione łazmi i wielkim wysiłkiem Zgrabnie
napisany wiresz każdy może interpretowac na swój
sposób
szczyt ....tak ich wiele osiągamy w zyciu ....i tak
jak bardzo ,obrazowo opisujesz w swoim wierszu
ponosimy klęski raniąc opadając ...podążamy
dalej....dobry wiersz....
życie to ciągłe zdobywanie coraz to wyższych
szczytów!... ale wystarczy nieraz jedno potknięcie
nogi, by zznów naleźć się na początku drogi..
zmylił mnie tytuł wiersza, sądziłam, że chodzi o
szczyt UE (jestem fanem polityki) - a tu coś o wiele
głębszego i mądrzejszego ... ja myślę jednak, że
najgorzej spocząć na laurach ... trudne tematy
poruszasz, ale w bardzo ludzkiej formie - to lubię u
Ciebie :)
Jeśli realizujemy plany nie krzywdząc przy tym innych
- to zdobywajmy niezliczone szczyty! Aby tylko ilośc
nie zagłuszyła jakości. Wiersz świetnie się czyta,
lekko i z ciekawością.
W tym świecie, myślimy, że się wspinamy, a tymczasem -
kręcimy się w kółko....
Pięknie narysowane zaklęte koło Czasu.
Bardzo piękny i mądry wiersz- gratuluję.
ciągle zdobywamy ale wciąż narażeni na upadki taki
ludzki los Wiersz jest ironią ale prawdą Dobry wiersz
Odczytuję wiersz wieloznacznie,sama lubię też chodzić
po dolinkach:)