Szlak aromatu

Idę… przemierzam swe ciało przez nieznane,
Czymś się denerwuję… denerwuje mnie coś,
Nieokreślone coś, coś niecoś tak zwane…
Od głowy po stopy, przeszywa mnie na wskroś.

Czuję w sobie… pewnie rozgoryczenie.
Gorycz czuję. Ale skąd? Dostanę szału.
Czy widać po mnie zgorszenie?
Krwa! Ktoś wyrwał u…

A może to nie ja się denerwuje?
Tylko to, co nas otacza…
Otoczenie jest takim cujem?
Ktoś teraz ukradł ha…

Wprowadza mnie w amok,
Już wiem, to coś, selekcja reakcji,
Stawiam z nim każdy mój krok,
To aromat życia prowadzi ku wariacji.

autor

rav

Napisany: 2009-11-04 Dodano: 2009-11-04 23:27:44

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie