Szukam Go....
Dziwnie czuję się na świecie
jak w pułapce, jak...
w odwecie...
jak w niewoli ptak.
Czekam sama pośród ludzi
na Twój oddech
na Twój znak
by odnaleźć się tam wreszcie
poczuć mego szczęścia smak.
Szukam prawdy pośród ludzi,
szukam szczęścia straconego
i w tych oczach wszystkich Twego
we mnie wzroku wpatrzonego.
Szukam szczęścia zgubionego
co w przeszłości gdzieś zostało,
bo znalazło swoją miłość
i tak już pozostało.
Chcę odnaleźć tu to szczęście,
by mi smutek zastąpiło,
by mi żal i wielką rozpacz
w wielką radość zamieniło.
Świat jest dziwny, bardzo dziwny,
wszystko jakieś przemienione
dobre rzeczy, piekne chwile,
w dni ponure zamienione.
Nie wiem gdzie Ty teraz jesteś,
nie wiem, co Ty teraz robisz,
nie wiem jaką piękną chwilą
swoje młode życie zdobisz.
Może wołasz mnie z oddali,
moje imię nawołując,
w każdej kącie,w każdej szparze,
mapy spotkań poszukując.
Komentarze (4)
Bardzo piękny wiersz
literowki psuja odbior tego pieknego wiersza popraw
prosze a bedzie na medal:)))poz.
piękny, romantyczny i wzruszający. Naprawdę świetnie
:)
Proszę popoprawiać literówki, jest ich dużo i źle się
czyta. Psują romantyczny klimat.