Szum obojętności
Rzeka słów wpadająca w morze prawdy
gniew fal
szum obojętności
smutek małe muszelki rozpaczy
bezkres zagubionych dni
miłość na dnie
zimna samotna opuszczona
splątana glonami życia
ale moja
żyje we mnie
żyć będzie na zawsze
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2012-11-23 11:49:34
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bo prawdziwa miłość żyje,karmi się łzami.
Pozdrawiam
miłośc tak jak i nadzieja pozostanie w nas
Miłość zostaje w nas na zawsze. Pozdrawiam:)