Tajemnica istnienia
Tajemnica istnienia w sercach jest
zamknięta
gdyby to co nas odmienia i siłę daje by
żyć
można uwolnić i wszystko to zapamiętać
budząć w sobie miłość na jawie zacząć śnić
i pomknąć w jednej chwili z ziemi w
niebiosa
wziąć i powiedzieć o tym wszystkim
ludziom
objawiona tajemnica w dwojgu serc
głosach
za czym one tak tęsknią i do czego się
budzą
sekret istnienia zamknięty w miłosnym
uniesieniu
obudzone na nowo życie w kształcie płatka
róży
nie zakłóci rytmu w którym biją ku
stworzeniu
miłość tak silna że żadna zawiść jej nie
zburzy
może mi się to uda i zostanę świadkiem
miłości
i ukradkiem serce kobiety wyśnionej
zdobędę
pokonam zło i powiem nie złości i
samotności
dla niej z padołu łez do światła drogę
przebędę
Komentarze (44)
Powodzenia
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz! Pozdrawiam!
Piekny romantyczny nastroj pozdrawiam
Przepiękny, rymowany wiersz, z bardzo dobrym
przesłaniem.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za wizytę.
Tajemnica istnienia opiera się na miłości. Każdy
człowiek jej pragnie, lecz nie każdy mówi o tym
otwarcie. Tobie się to udaje, ładnie piszesz. Mnie się
podoba wiersz. Pozdrawiam :)
nie zakłóci* Zostać wybrankiem miłości, to nie to samo
co być jej świadkiem. Ciekawy wiersz, pozdrawiam Cię
Jaro :))
Na pewno Ci się uda. Ciepło i ładnie ,z dojrzałym
spojrzeniem o miłości .
Pozdrawiam
Niech radość w twoim sercu gości
nie w złości tylko w miłosci
pozdrawiam:)
Jaro się poprawi jak oddryfuje nieco od swoich emocji.
Hermes tu załapał ... też pewnie już Kapadocji.
Jednak Hermesa spotkałem
chyba się zapomniałem
więc popraw że się "kłócę"
Ja się nie kłócę mordem drzewa się smucę.
może mi się uda
zrobić takie cuda
wydać własną książkę
i dostać podwiązką
To całkiem normalne
trochę niemoralne
nie ważne motywy
ważne żem nie krzywy
Nie kłóć się ze mną