Tajemniczy ogród
Ogród zroszony wodą przez lato,
pożółkłe i zielone liście
spadające z kasztanami z drzew jesienią.
Niebieskie niebo, gdy burza się kończy
splecione kolorową tęczą.
Ogród moich marzeń
i nieprzypadkowych zdarzeń,
tańczące w nim anioły
z aureolą wokół głowy.
Tak niedawno paliliśmy ognisko,
śpiewając harcerskie piosenki.
A ja wyznałem Ci miłość
dotykając dłonią Twojej sukienki.
Myślałem co stanie się z nami.
Tak do wieczora zostaliśmy we dwoje,
w ogrodzie usłanym różami.
Teraz ogród zasnął, okrył go śnieg,
zatrzymał się, zwolnił bieg.
I znów niedługo zakwitną kwiaty,
zazieleni się trawa,
będzie taniec, śpiew i zabawa.
Teraz odpocznij.
Życzę Ci kolorowych snów,
na wiosnę wrócimy do ciebie znów.
Komentarze (3)
faktycznie, ogród absolutnie czarodziejski :-)
No tak, w takim ogrodzie spędzać lato i
lata...rozmarzyłam się:)
Piękny opis jesieni a w niej nadzieja powrotu na
wiosnę do malowniczego ogrodu.