TAK JUŻ JEST
Nikomu nie można ufać,
nikomu nie można wierzyć.
Trzeba jedynie własnego rozumu słuchać,
gdyż wszędzie obojętność się szerzy.
Dziś nawet przyjaciel zawiedzie,
gdy jest się w największej
„biedzie”
każdy chce, żeby jemu dobrze było,
aby to jemu lepiej się żyło.
Nikt nie patrzy na drugiego człowieka,
przecież życie tak szybko ucieka!
Człowiek jest dla człowieka wrogiem,
a wyżalić się można tylko przed Panem
BOGIEM!
Komentarze (2)
Masz rację, w życiu jedynie można ufać Bogu i znaleźć
w nim najwierniejszego przyjaciela. Bardzo mądry
wiersz.
Tak masz rację....w biedzie człowiek zostaje sam.....I
ma tylko to, co niewiedzialne..pozdrawiam miło.