Tak już musi być

Dedykuję ten wiersz mojemu tatusiowi , Michalince Delekta i Jagódce Barkowskiej których Bóg już nam odebrał .

Kiedy się rodzimy
zaczynamy życie
potem odchodzimy
czasem pokona nas choroba
czasem starość nas zabije
lub przypadkiem odejdziemy
jedno wiem że tak musi być
i kiedy nasza świeca zgaśnie umrzemy
mówił mi tatuś czasami
jak mu we śnie święty piotr opowiadał o naszych świecach
ja długą i grubą mam
mama małą szeroką
a on chudą a wysoką
do chmur
więc widocznie jego świeczka się złamała
Gdy mżemy żyjmy pełnią życia
cieszmy się smutkiem
weselmy szczęściem
żyjmy jak najwięcej

autor

Monika van Goczyla

Napisany: 2006-02-12 Dodano: 2006-03-12 14:34:04

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie