Tak mało a tak dużo
Być
miejscem schronienia
tylko dla siebie
takim
którego nikt nie zdepcze
duszy nie zrani
mieć
kawałek nieba prywatny
swój raj na ziemi
dzień
od świtu do zmierzchu
pełen wrażeń
noc
która ulgę przyniesie
i sen spokojny
ciebie
by szczęścia nie brakło
i życie istniało
autor
AnnaX
Dodano: 2016-04-14 09:59:36
Ten wiersz przeczytano 784 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Małe wielkie marzenia... niech takich spełnia się jak
najwięcej.
Śliczny wiersz.
Miłego dnia:)
Czasami myślę, że takie marzenia to czysta
utopia.Bardzo dobry wiersz.Ciekawa konstrukcja.
Tak niewiele trzeba do życia.
Dobra refleksja. Pozdrawiam.
Ładna refleksja AnnoX
Miłego:)