Taka moja...
Wspomnienie budzi jakiś żal,
że nie starałem się jak trzeba,
bo tylko ono mi zostało,
po czasie, kiedy spadłaś z nieba.
Na całe szczęście pamięć żywa
znalazła w sobie miejsce twoje,
kiedy wspomnienie gardło ściska
patrzę na zdjęcie, gdzie we dwoje.
Ten żal zostanie już na zawsze,
ale też radość ze spotkania
i to co razem przeżyliśmy,
nie chcę pamiętać pożegnania.
Zachowam zapach i smak ust,
bliskość, dotyku śmiałe gesty,
chwile, gdy byłaś taka moja,
smutek i radość, uczuć sprzeczność...
Komentarze (17)
Witaj Ewo, dziękuję i pozdrawiam :)
Ładnie.
Miłego wrorku :)