W takt abstraktu tak tu knute...

"Nie pytaj mnie: co to za sztuka? Sztuka ta definicji nie szuka, bo to nie nauka" l.u.c

Praskam przez przestworza posegregowanych organów na regale organizmu tworząc aluzję do abstrakcji izmu
I zmuszam duszę do gry na organach, w których świat percepcją kruszę na kruszec "rajskiej dziedziny ułudy"
Flotą zaplatania myślowego, jako myśliwy, uplotę wieniec, na którym rym ten tanecznie pląsał się będzie
To portoflio z kwasu foliowego samo w sobie udowadniające istność mego ego a'psst!-Rak-tu, w reakcjach arcy aktywnego, ale niespójnego z formą mącącą mą matrycę jaźni

Kreacja ku chwale abstrakcji jest wyrazem mojej osoby atrakcji
Po trakcji przewodów neurotycznych biegnie biegun mych walorów neuroelektroerotycznych
Zdala od wytycznych schemtów społecznych
Zdala od prymitywnych migdaleń fizycznych

Sztuka to nadrealnie podniecająca sztuka
Nie oszukuje i materialnej korzyści nie szuka

autor

uUulotny

Napisany: 2007-07-05 Dodano: 2007-07-05 20:43:00

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie