TAM ŚWIECIŁO SŁOŃCE

Ciepło i mistycznie...

Przeczytałem jak bajkę ...pomilczę i przeczytam
ponownie...lekko delikatnie ciepło.....kiedy czytam
twój wiersz odpoczywam...pozdrawiam

Dużo szeleszczących głosek kojarzących się ze
spadaniem liści i przemijaniem. Brawo, bo skłania to
do obejrzenia się wstecz.

miło przeczytać ładny Wiersz teraz jest ich tak mało
pozdrawiam

Bardziej mnie osobiście jako wiersz o przemijaniu i to
nie tylko czasu, ale i wartości, jakimi powinniśmy się
kierować, które z roku na rok jakoś tracą...Pozdrawiam

czytam, lecz mało czuję ... bo ponoć na dnie jest
zawsze największe ciśnienie

Cieszę się, że mogę czytać tak piękne wiersze o
uczuciach. Przedstawianych wielobarwnie i
wielopłaszczyznowo. Pozdrawiam:)

Kiedy czytam Twoje wiersze to tak jakbym była w innym
świecie, pięknie. Pozdrawiam...;)

Kłamstwo ma krótkie nogi, a tymczasem
bawi się w berka- bywa.Wiersz rozbudził we mnie
emocje.Pozdr...:)

Na samym dnie było jak ziarenko kopru w kamiennym
garze z kiszonym ogórkiem, lecz owe ziarenko aromatem
obdzieliło, rolę swą spełniło mimo, że sięgnęło dna,
jego była taka rola, więc grało do końca.

kłamstwo co bawiło się w berka może zostać odkryte i
wtedy trzeba będzie ponieść konsekwencje...

warto pamiętać, że słońce świeciło, a jak świeciło, to
i jeszcze zaświecic może... zatrzymał mnie Twój wiersz

Zapewne jestem uparta ale znów napiszę, że brakuje mi
znaków interpunkcyjnych chociaż kilku i w pewnych
miejscach. Dla mnie napisałaś bardziej o przyrodzie
ale jest ładnie. Pozdrawiam!

nie wiem dlaczego ale mignęła mi po przeczytaniu
Twojego wiersza nasza przeszłość...a to dno to nawet
nie chcę myśleć...